PECH scheiding richt zich op het proces en de gevolgen, zowel juridisch,psychologisch als sociaal,van 'n VECHT scheiding. Met aandacht op huwelijk, ziekte,zorg, opvoeding en onderwijs(in het dierenrijk ,in andere landen).Aanvulling op VKC en Kind in de Knel.

maandag 13 november 2017

Kerst aan de oude tafel


nu Athos er nog is,is Gino,die aan ouderdom en nierfalen is gestorven,uit ons
beeld verdwenen.Van de duizenden dingen herinneren we ons de paar dingen
die ons "embarrashed" hebben,meestal met een geweldadig of sexueel tintje.
Machtsmisbruik op school en in werk;politiek en verbaal geweld tellen niet zo.
Resultaten tellen dan,zoals in de sport.Als we botsen met regels in het gezin of
met wetten in de staat,dan kunnen de handhavers vaak geen goed doen.
In de puberteit zet je je af tegen je ouders;onderweg naar zelfstandigheid  vorm
je je eigen wereld. Als ouders wil je die en ook de gevoelswereld van je kinderen
kennen en een band blijven houden.Met Pieter heb ik dat steeds mogen doen.
  Het eigen ouderlijke gezin,waar we er altijd voor elkaar waren heeft een blij
vende steun voor mij betekent.Respect voor mijn vader ondanks de tikken en
het gedrag waarvoor ik me schaamde.
    Zo ook blij met Gino ondanks het bijten op het laatst en met Athos ondanks 
het dreigend grommen.Verschillende honden, zoals Ivor anders was dan Bo.
   De oude tafel uit Heerle,waar Gino en Athos altijd tijdens het eten bij kwamen 
liggen,is er nog.De droom er weer gezamelijk aan te zitten met vergeten fotos 
en goede herinneringen is weer kleiner geworden dit jaar.Een groot gemis.
Blijft de hoop van Kerst,dat boosheid eens overgaat en we de ander en onszelf 
weer een kans geven elkaar anders te zien en elkaars leven te verrijken.

vrijdag 20 oktober 2017

VERHUIZEN van een BEAUTIFUL mind(film)

Gister heb ik Pieter enkele spullen helpen verhuizen naar Vrederust,waar hij op
de open afdelingde Heen verblijft.Annemijn verblijft voorlopig op een twee per
soons kamer beneden op de nieuwe flat Mourmont.
In een tijd dat iedereen zich,zonder enig begrip,lijkt te ergeren aan "verwarde
mensen"is het goed dat ze hier een rustigere omgeving hebben gevonden.
Niet gestoord door de geluiden en reacties van de stad.
Dat is echter wat de overheid en GGZ willen deze mensen weer IN de stad.
Voor de verhuizing  van de Damstraat naar de Heen is er overleg met Pieter en
mij afzonderlijk geweest.Pieter hebben ze duidelijk gemaakt dat na drie opnames
in een jaar een terugkeer naar begeleid(?)wonen in de stad niet mogelijk was.
Mij vertelde ze dat ondanks wat in zijn contract stond hij na acht jaar daar wel
kon blijven wonen
Dat de begeleiding(prive controle en uithoren(zoals bij ramptourisme)) door de
burgermiepen mi mede tot de psychoses sindsdien hebben geleid,heb ik eerder
trachten duidelijk te maken.Natuurlijk ook de ziekte van zijn moeder,die hij een
jaar lang dacht te moeten verzwijgen voor mij.
   Pieter had een busje gehuurd en voelde zich weer als in zijn jeugd toen hij met
zijn broer in een busje om te surfen langs de kust naar het Zuiden trok.
We hebben twee volle busjes naar de stort gereden. 
Een dag later heeft hij in zijn eentje de rest van zijn woning leeggeruimd en
schoongemaakt.Hij besefte nu ook hoe vol en mede daardoor hoe vuil de woning
was,ondanks dat hij wekelijks stofzuigde en opruimde.
Tijdens het ruimen en in de bus kreeg ik het gevoel alsof ik met de Pieter  als
voor zijn ziekte omging.Ik herinner me ook de woorden na zijn eerste opname:
daar ben ik ziek geworden/het etiket gekregen toen ik daar de deur binnenging.
Door Pieter en Annemijn is duidelijk:INSTANTIES en INSTITUTEN halen
veel weg uit wat eens een BEAUTIFUL MIND(=KIND)was.Ze zijn de oorzaak
vd negatieve symptomen oa.Psychose is een natuurlijke reactie op overload aan
wanen en hallucinaties(stemmen bv).Beide zijn beinvloedbaar cq behandelbaar.
Het maakte me gelukkig te ontdekken dat ALLES van zijn persoonlijkheid nog
aanwezig was

dinsdag 15 augustus 2017

Tumor bij Athos en de plas van Gino

Beide cocker spaniels worden ouder(9 en 14 jaar)Bij beide zijn tanden getrokken.
Gino heeft wrsch nierinsufficientie en als hij 's nachts niet uitgelaten wordt
ligt er een grote plas in de kamer of keuken.Hij ziet slecht door staar en hoort
slecht.Hij gaat ook steeds meer zijn eigen weg en verdwaalt omdat hij niet goed
hoort en ziet.Hij bijt ook steeds meer,als iets hem niet zint, van zich af en zelfs
door bij het kammen.Hij toont dan geen spijt en geeft dingen ook niet meer aan.
Laatst heeft hij,buiten zicht, op de deurmat gepoept.nadat hij net was uitgelaten
        De dominante,maar onzekere Athos bijt ook als hij niet gelijk met Gino de
straat op mag.Een por met een vinger id zij haalt hem uit zijn opwindingstoe
stand.Sinds het voorjaar groeit er weefsel links achter voor de opgaande onder
kaak:reactief tumorweefsel dat soms ontstoken is doordat hij erop bijt?
Zijn eetlust,gedrag en gewicht is er niet door beinvloed.
Vorige week is t coagulerend snijdend weggehaald ook een gedeelte tussen bot en
kaakspier.Hij is nu gehecht en krijgt de eerste dagen zijn mond slecht open.
De stolsels vliegen nu niet in het rond maar hij druppelt al 5 dagen bloed.
Door de forse zwelling is het wit vh oog half te zien en daalt af naar de neuspunt
Toen het terugkwam(in wand oogkas)moeten we ook hem laten inslapen.
       We hebben diverse plekken waar we ze veilig los en uit kunnen laten.
Zij genieten van die vrijheid en geurtjes en wij dan van hun.Athos wil altijd mee, 
bij je zijn;na een tijdje piept hij er dan echter stilletjes,op ontdekking,tussenuit.
Iedere morgen en als we even weg zijn geweest worden we enthousiast onthaald.
We hebben ze dingen (af)geleerd,gecorrigeerd,flink in de nek gegrepen als ze ons
of elkaar beten;beschermd als ze gebeten werden.
Ze klikten niet, nooit valse beschuldigingen en ons nooit in de steek gelaten.
Fotos en veel mooie herinneringen blijven ons deel.Na een jaar zijn we op zoek 
gegaan naar een australian labradoodle.Ingeschreven voor een nestje wachten
we de selectie af

zaterdag 27 mei 2017

Symptomen schizofrenie door GGZopnames?

SECLUSION and RESTRAINT
Als ik naar de schizofrenie patienten thuis of onder begeleid wonen kijk
en naar die langdurig zijn opgenomen onder een bijna totaal afgeschermde
omgeving dan komen de negatieve symptomen zeer sterk bij deze laatste
groep voor,omdat er geen contact /wisselwerking met de normale wereld is
Een administratie die weigert te vertellen op welke afdeling een patient is
opgenomen als je niet de vertegenwoordiger van de patient bent,betekent dat
vrienden en familie een patient niet kunnen bezoeken.
Daar is ook geen geschikte of speciale ruimte voor.
Je komt ook aan de gesloten deur,waar je via een intercom eerst in een afge
sloten voorportaal komt, waar je door een verzorger wordt binnen gelaten.
Het herinnert mij aan de TBS kliniek waar ik vroeger mijn opleiding kreeg
Ook het klimaat waarin je tussen de bewoners terecht komt straalt geen
therapeutische sfeer uit,maar eerder de TBS sfeer.
Ook de vrijheden,waarmee gewerkt wordt,suggereert deze sfeer.
Jaren in deze omgeving levend moet je afstompen.Afgestompt krijg je dan de
liefdevolle bescherming(ipv samenwerking) tegen de buitenwereld,familie.
Patienten vertrouwen is zogenaamd belangrijk om de patient in de hand te
houden;niet om aan zijn zelfstandigheid en mogelijkheden te werken.
Hoeveel woede kweek je met iemand in de (intensive care?)isoleer te zetten;
onder vrijheidsdwang medicatie doen innemen?
WIE is van HOUT?
De medewerkers die onder groeps(supervisie)protocol patienten met weinig
menselijke inbreng vaak part time behandelen(meestal in hun kantoor zitten)
en de patienten weghouden van familie en vrienden die meer menselijkheid
en tijd kunnen bieden.Hoe kunnen ze uitleg over ziekte geven als ze het zelf
niet snappen?
Patienten af en toe kleine uitdagingen doen aangaan op weg naar meer zelf
standigheid is er niet meer bij en de patient stompt door de houte potloden of
burgermiepen af.
Burgermiepen die controleren of de client zich volgens hun regels gedraagt.
Ze luisteren of de (onzin van een clown) client een gevaar vormt en niet om de
patient een stap verder te helpen.Ze kunnen zich(zoals HOUT) niet inleven in
de client,maar prikkelen ze deze naar een volgende opname.
Controle(medicatie) is nodig.Doe je niet open,volgt er een "brievenbusgesprek"
Doe je nog niet open wordt de politie,soms massaal opgetrommeld.
In Amsterdam hebben ze een GGZ client doodgeschoten toen hij 's nachts in zijn
bed een zaklantaarn te voorschijn haalde.Wie zijn dan de grootste zenuwlijders?
Ook veel psychiaters spreiden weing inzicht uit,omdat ze niet meegaan in(het ont
staan van)de psychose van de patient(de waanwereld is meer gebaseerd op de be
leefde voorgeschiedenis van de patient dan op psycho analytische symbolen) en
sommige buitenlandse psychiaters hebben al grote moeite medicatie voor te
schrijven.Laat staan te communiceren.
Professoren beschrijven de klinische symptomen(soms van de medicatie),maar
herkennen niet dat de patient vele jaren thuis dezelfde persoon kan blijven,on
danks de continue confrontatie met zijn stemmen,soms leidend tot het totale
controleverlies en hel van de psychose.In deze paranoide waanwereld wordt het
tijdelijk gedrag oiv de directieve stemmen en mijden van contact begrijpelijk.
Als we onze somatische patienten zo in de kou lieten staan,zouden er veel hulp
loze afgestompte gehandicapten in instellingen zitten met (negatieve)hospitali
satie symptomen.

donderdag 16 maart 2017

WAANZIN

Wanen en Illusie.
Negen jaar kwade stemmen met beschuldigende achterdocht.
Vanaf 1996 een hallucinatoir beeld gecreerd.
Een sfeer die aanzet vormde tot zelfmoordpogingen en opnames.
Wat bleef van wat we elkaar ooit beloofde?Wat offerde we voor de
kinderen?Zelfs geen overleg,geen respect,geen steun Geen liefde.
Ooit onze rijkdom:onze kinderen is een zorg geworden.
Droom en deuren werden telkens dichtgeslagen
Niet gehoord,wel beschuldigd.Krom gelegen voor de tafel waar
niet aangezeten mocht worden
Wachtend op wat menselijk geluk:een telefoontje,een brief een bezoek,
een vraag,een antwoord,wat hulp,wat steun
Met pijn en langdurig verdriet komt waanzin soms nabij:
      Er waren landschappen zonder plezier
      en ruimtes waar men stikte van de doden
      De dieren huilden. Wie kent het dier?
      Zo is het opnieuw:waanzin is verboden

woensdag 22 februari 2017

Annemijn omarmd

Honden uitlaten,naar Sligro en Pieter op Vrederust na opname maandag,bezoe
ken.Die bleek niet meer op vier,maar na driemaal vergeefs op andere units
aanbellen op een, in de separeer te zitten.Een bezoek aan hem werd uitgesteld
Esther had intussen op negen aangebeld,maar daar verbleef Annemijn niet meer
Per auto naar open afdeling de Heen,waar ze net terug was van boodschappen
Ze herkende Esther nog goed,die de spanning vlot wegkletste.Op voorstel van
Annemijn zijn ze ergens gaan zitten en toen de gespreksvoorraad opraakte,vroeg
Esther of ze haar vader die in de auto wachtte wilde zien en een hand schudden.
Kaarten en brieven had ze op Vrederust wel ontvangen.
Met open armen kwam ze naar me toe.Wat gespannen hebben we verder gepraat
Ze verblijft in een open voor haar veilige omgeving.Enerzijds werd duidelijk dat
contacten spanning opwekken,die evt naar(angst voor) een psychose kunnen lei
den.Anderzijds proefde ik nog haar spontane eerlijke karakter van vroeger.
Daar,na alles wat ze heeft moeten doormaken,ben ik erg blij om
Ze gebruikt leponex en risperdal,wat afgebouwd wordt
De hemel is na 17 jaar nog voor me opengegaan.Ze gaf al aan niet teveel ineens te
willen.Wandelen met de honden?Via brieven meer over elkaars gemiste leven te
weten komen?Bezoek in Wouw?Ik hoop dat Esther ze soms eens mag bezoeken;
beide spontane meiden.
Nu wolken wegdrijven,besef ik dat ik me misschien teveel in de verdediging en
contramine heb laten drukken


donderdag 19 januari 2017

Geen LIED over Geen MENS

ze zegt hallo maar is er niet
ze glimlacht zonder grond
ze zingt hardop maar hoort geen lied
ze weet het,ze bestond
ze staat en weerkaatst je blik
ze botst maar raakt niet aan
ze leeft een huis en geeft geen kik
ze weet, ze is gegaan

je wilde weten
van haar angst
van haar paniek misschien
je wilde vragen
mag ik tot hier
mag ik je waarheid zien

ze zegt hallo en hoort het lied
ze botst en lacht zacht bloot
ze zingt hardop al klinkt het niet
ze weet, ze was al dood

Over depressie en bij de zelfmoord van wiskunde leraar pannekoek
De eerste frase  beschrijft de einengung;het geringe werkelijke contact
als men in de put zit.
Frase twee geeft aan hoe belangrijk vertrouwen is:om je kwetsbaarheid
te laten zien in deze indivuduele zogenaamd assertieve wereld.
De angst dat de ander uit kortzichtigheid of eigenbelang je op de weg
omhoog pijnlijk hard laat vallen of misbruik van je zwakte zal maken.
Vaak is het dan een bevrijding als men de strijd om verder te moeten leven
opgeeft
Geduld om op het goede moment tot praten of hint te wachten hebben
we niet meer.Vaak worden we boos door de passiviteit of zien we kans
onze frustraties op de kwetsbare af te reageren
Frase drie geeft aan dat waarneemt en handelt;echter alles zonder gevoel of
enig plezier.Bijna altijd vormen sociale omstandigheden,waarvan pesten of uit
sluiten(ook inkomen,mogelijkheden) de oorzaak of begin van de depressie.
In de put ziet en voelt men zijn mogelijkheden niet,maar wel de lijdensweg die
men door de maatschappij gedwongen is dagelijks te nemen.
Behandeling betekent ten eerste de druk wegnemen en werken aan haalbare
doelen soms vervangende woede naar de botte en kortzichtige omgeving.
  Als men na jaren geleidelijk ad kant komt te staan zonder weinig toekomst
De school als prestratie fabriek ipv opvoedings en samenlevings leerfase
In een tijd van (a)sociale media en studieeisen komt soms de noodsprong.
Samenleven en erbij kunnen/mogen horen is zo belangrijk