Renovatie en Afbraak

Nu na tien jaar en het overlijden vd twee honden de benedenverdieping aan een
opknap schilderbeurt toe is en de 4mm dikke eiken toplaag vh parketlaminaat los
begint te laten,ontstond er ook lekkage onder de douchebak doordat kitlaag(ook
vh bad)losliet.  De douchebak is inmiddels geherinstalleerd en de kit is vervan
gen.Douchekabine tweemaal installeren(een wand profiel met plug en al uit de
muur,omdat die profiel vastgekit zat aan de wand;de schroeven vh andere profiel
draaide door).De carroussel id keuken gemaakt.Hal,keuken en kamer geschil
derd. Oude parket laminaat vloer eruit en nieuwe erin.

Later moet de muur van de aan de badkamer grensende kamer en laminaat

(zwarte schimmel)nog opgeknapt en vervangen worden.
  Bij het kopen vh nieuwe huis had ik gehoopt dertig jaar geen groot onderhoud
te hebben.Ook bij het stichten van een gezin ben ik ervan uitgegaan dat we langer
bij elkaar zouden blijven.Pijnlijk dat je partner je zoveel mogelijk schade pro
beert toe te brengen en tot aan haar dood, 20 jaar lang de vijandigheid niet bijge
legd kon worden.Een of twee jaar woede uit teleurstelling, zoals ik vaak na
scheiding zag,kan ik me voorstellen.Dan volgt meestal een relativeren vd situatie;
wordt ieder het zijne gegund en kan ieder in relatieve harmonie verder met zijn
eigen leven. Zonder een schuldige aan te wijzen in een loyaliteits conflict.

Ik heb gehoopt,dat de kinderen ooit zouden inzien dat ik ze voor drugs en 

criminaliteit wilde weghouden.Oa door correctie en grenzen stellen.

  De drie oudste hadden elkaar;Annemijn zat alleen als slachtoffer.
We hebben het samen nooit op kunnen lossen.Hulp verslechterde de situatie.

 Zowel juridisch als emotioneel door jarenlange  beschuldigingen in familiezit

tingen zorgde voor blijvende schade. De kwalijke gevolgen, die dat voor de 

dochters heeft gehad, was ook voor hun behandelaars onherkenbaar en vele

malen erger dan de lange moeizame vechtscheiding.
  Gelukkig was er Pieter,wiens geschiedenis en wie ik in de vele gesprekken beter
heb leren kennen.Hij leerde me hoe veel vroegere situaties in mijn nadeel werden
uitgelegd en met onwaar heden opgedikt.Dat ik in mijn woede een trapleuning
losgerukt heb en ma iets heb aangedaan.
Die trapleuning zat al los,maar ik heb haar nooit iets aangedaan.Het was wel
haar angst en die van de kinderen dat zoiets kon gebeuren.Uit een mannen gezin
waar we stoom afbliezen door soms verbaal uit te razen naar de hele wereld.
Deels hebben ondoorgrondelijk en onvoorspelbaarheid dat ook in de hand gewerkt.
Het heeft toch nog jaren geduurd tot ik mijn omgeving voldoende inzicht in mijn
gedachten en bedoelingen gaf,na als einselganger(pias) opgegroeid te zijn. 
Ik hoop dat het leven ons nog de kans geeft,deels te herstellen en te zien ,wat er
toch was:een tiental jaren een gelukkig gezin.